Menjelang 44 Hari

Perhatian: Ini post jiwang tak henggat. Sebarang kemuntahan yang berlaku selepas membaca post ini tidak akan ditanggung oleh pemilik blog..

Bila makin nak dekat ni, rasa kasih sayang makin bertambah erat plak, rasa macam awal-awal bercinta. Kalau awal bercinta, beliau sanggup untuk call saya 2 3 pagi semata-mata nak dengar suara atau temankan beliau yang tak boleh nak tido. Dan bende sweet tu berlaku balik bila saat-saat menjelang hari bahagia kami. Sampai satu tahap akan call banyak kali tapi malangnya saya dah tido mati. Ampun B....huhu. Sedar-sedar bangun pagi tengok ada banyak missed call.

Saya bahagia dengan beliau. Dan keputusan saya muktamad untuk hidup semati dengan beliau. Takda pengganti yang lain setanding dengan beliau. Saya bebas untuk menjadi diri sendiri apabila bersama dengan beliau. Bila nak dekat ni, rasa sayang beliau kepada saya semakin menyerlah. Sikit tak pernah luntur. Beliau menerima saya seadanya. Alhamdullilah.

Bila masuk Ramadan, secara automatik detik pertemuan yang pertama kali tu muncul. Yes kami dipertemukan untuk pertama kali pada Ramadan yang ke 22 bersamaan dengan tarikh 22 September 2008. Saya ingat lagi masa ni, kawan baik saya, Zai, merangkap kawan satu sekolah dari Form 1 sampai Form 5 dan smpai skang kami masih lagi berkawan baik. Malam tu Zai ajak saya untuk temankan dia pergi berbuka bersama dengan kawan dia. Masa ni saya dah berpindah ke Taman Maluri. Sebelum ni memang saya duduk sekali dengan Zai. Tapi pindah sebab alasan jauh dari tempat kerja.

Pada mulanya memang berat hati kot nak pergi. Balik kerja nak kene kuar plak. Memang malas yang amat. Tapi bila diajak banyak kali saya turutkan juga. And guess what saya tak tahu beliau ada bersama. Mereka pick up saya kat rumah. Tergesa-gesa turun al maklum rumah flat kan. Huhu. Sampai je kat kereta, saya terkejut, ramainya muat ke saya nak ikut. Ada 5 orang termasuk saya. Then Zai kenalkan saya dengan diorang. Kawan Zai sorang je. Beliau dan sorang lagi kawan adalah kawan kepada kawan Zai, Am.

Saya duduk kat seat belakang, betol-betol belakang beliau yang masa tu jadi driver untuk kitaorang semua. Masa orang lain tengah sembang-sembang, beliau dok sibuk tanya saya dengan macam-macam soalan. Rasa macam nak ulang balik moment tu. Hati bunga-bunga. Auuwwww...

Masa ni kitaorg ke Downtown Danau Kota. Tapi masa sampai sana takdalah terus nak kepit-kepit. Saya dan Zai ke tempat lain dan beliau ke tempat lain. Ntah macam mana, masa tengah syok jalan, tiba-tiba tinggal saya dan beliau je. Tadi beliau takda pun..macam mana bole muncul?? Mana yang lain??? Sampai hati tinggalkan saya??? Saya tak kenal kot mamat ni...!!!

Then dengan gentleman-nya beliau ajak saya lepak kat kedai makan dekat-dekat situ. Katanya nak berbual panjang. Aisehmannn...i tak biasa ok. Tak tahu nak act macam mana....bla bla bla...Masa ni la saya tahu background beliau sikit-sikit.

And lepas tu time nak balik, beliau minta saya duduk kat sebelah beliau dalam kereta. What??? Malu tak henggat masa ni. Kesian Farhan kene halau duduk belakang. Huhu...Masa ni memang nak kene usik kaw-kaw la. Muka dah blushing abis. Padahal takda declare apa-apa pun lagi. Hati dah rasa makin dekat....

Dan saya dihantar balik. Masa ni saya dah perasaan sorang-sorang ada tanda bunga-bunga cinta. Syok sendiri. =p

Balik tu beliau msg cakap tak bole lupa senyuman saya yang manis. Ni beliau cakap ye..bukan saya yang cakap. Sampai skang macam tu. Senyuman salah satu yang buat beliau tertarik pada saya. Adeihh nak muntah plak bile baca balik....=p

Dari detik itu bermula kehidupan saya bersama beliau....

Alhamdullliah...alhamdullilah..syukur yang amat. Allah kurniakan beliau untuk jadi pasangan hidup saya. Harap berkekalan sampai syurga.

Beliau tak pernah mendatangkan masalah kepada saya. Beliau masih lagi setia dengan saya. Beliau tak pernah sekali lupakan saya. Beliau tak pernah abaikan saya. Beliau adalah beliau yang amat saya sayang dan cinta. Rasa cinta dan sayang beliau pada saya, memang betol-betol saya rasai sampai ke hari ni. Harap berkekalan sampai akhir hayat kami.

* Menjelang 44 hari =) *